Herb  DOŁĘGA   

Herb DOŁĘGA - polski herb szlachecki. Jeden z herbów unii horodelskiej. Z tego rodu m.in. Maria Skłodowska-Curie (1867-1934), dwukrotna laureatka Nagrody Nobla. 

więcej

 Linki :   heinz-soyer.pl  -  ratownictwo.com.pl  -  langaindustrial.pl  -  resqtec.pl  - 

sava.info.pl  -  vetter.pl  -  wodkan.eu  -  zumro.pl  -  dziembowska.pl  -  soyer.co 

PL  |  EN  |  DE 

HERALDYKA  POLSKA   

Ze      względu      na      specyficzny      rozwój      społeczeństwa feudalnego   w   Polsce   prowadzący   do   objęcia   postulatem równości     szlachty     wyjątkowo     szerokiego     grona     osób (inaczej   niż   np.   w   Anglii,   gdzie   tytuł   dziedziczy   tylko   jedna osoba),       a       być       może       ze       względu       na       dłuższe funkcjonowanie    niż    na    Zachodzie    pozostałości    ustroju plemiennego   heraldyka   polska   posiada   cechy   zasadniczo odróżniające ją od heraldyki zachodniej.  W   polskich   godłach   heraldycznych   często   występują   znaki przypominające   gmerki   lub   pismo   runiczne.   Stało   się   to zresztą    podstawą    do    teorii    o    runicznym    pochodzeniu polskich herbów.  Linearny   charakter   wielu   polskich   godeł   wywodzi   się   od plemiennych   znaków   własnościowych,   które   musiały   być łatwe   do   wycięcia   lub   wypalenia   na   drzewach,   barciach, słupach       granicznych,       czy       skórze       bydła.       Herby zachodnioeuropejskie      powstawały      zaś      jako      obiekty malowane      na      tarczach,      stąd      większe      bogactwo      i plastyczność ich godeł.  Podobne     do     polskich     godła     występują     w     herbach     i znakach     rodowych     Litwy     i     Ukrainy,     jeszcze     przed połączeniem     z     Koroną     Polską.     Niektórzy     heraldycy wywodzili   godła   polskich,   litewskich,   ruskich   i   tatarskich herbów   od   tamg   sarmackich.   Podczas   gdy   niektóre   herby rodów      tatarskich,      litewskich      i      ruskich      niewątpliwie pochodzą   od   tamg,   to   wywodzenie   większości   rdzennie polskich     herbów     od     tych     znaków     nie     znajduje     dziś uzasadnienia. Herby    z    godłami    zoomorficznymi    (wizerunki    zwierząt występujących   w   naturze   oraz   smoków,   gryfów   i   hybryd znanych    z    bestiariuszy)    nie    należą    do    popularnych    w polskiej     heraldyce.     Zazwyczaj     przywędrowały     one     z Europy    Zachodniej.    Do    najstarszych    polskich    znaków herbowych    należą    godła    o    prostym    rysunku    (kreska, belka,      krzyż,      miecz,      strzała,      podkowa,      półksiężyc, gwiazda). Szlacheckość   polskiej   heraldyki   wiąże   się   z   dominującą   w dawnej   Polsce   rolą   herbów   szlacheckich.   W   innych   krajach posiadanie   i   używanie   herbu   było   przywilejem   nie   tylko szlachty - herby mieli też mieszczanie, a niekiedy i chłopi. Ze    względu    na    przywiązanie    do    zasady    równości    w obrębie    stanu,    heraldyka    polskiej    szlachty    pozbawiona jest   elementów   mogących   naruszać   tę   równość.   Zgodnie   z prawem    w    Rzeczypospolitej    zakazane    były    zagraniczne tytuły       arystokratyczne       i       ordery,       a       także       ich odzwierciedlenie   w   herbach.   Jedyną   zwyczajowo   przyjętą koroną      w      herbie      była      korona      szlachecka      i      w przeciwieństwie   do   zasad   w   innych   krajach   była   w   Polsce nieodzownym elementem herbu szlacheckiego. Jedynym       wyjątkiem       w       zasadach       równości       było dopuszczenie   używania   tytułu   księcia   dla   nielicznej   grupy dynastycznych    książąt    piastowskich,    litewsko-ruskich    i tatarskich.   Była   to   jednak   różnica   czysto   honorowa,   nie pociągała   ona   za   sobą   żadnych   przywilejów.   Rodziny   te używały    w    herbie    mitry,    ale    często    przedstawiały    swój herb jako zwykły herb szlachecki. W   polskiej   heraldyce   rzadkością   są   również   inne   elementy herbu,     jak     np.     trzymacze     heraldyczne,     czy     dewizy herbowe.    Moda    ozdabiania    herbów    obcymi    dodatkami, trzymaczami   heraldycznymi,   obcymi   orderami   i   koronami hrabiowskimi   lub   baronowskimi   pojawiła   się   dopiero   po rozbiorach     Rzeczypospolitej.     Prawie     wszystkie     tytuły hrabiowskie      i      baronowskie      zostały      nadane      przez zaborców.     Część     tytułów     nadano     w     uznaniu     pozycji społecznej        bądź        zasług        rodu,        część        tytułów arystokratycznych została po prostu kupiona.   

Herb  SYROKOMLA  

Herb SYROKOMLA - polski herb szlachecki wywodzący się od herbu ABDANK. Jeden z 47 polskich herbów unii horodelskiej w 1413 roku. 

więcej

Herb  RADWAN  

Herb  RADWAN  -  polski herb szlachecki. Jeden z 47 polskich herbów unii horodelskiej w 1413 roku. 

więcej